1.3. Internationale ontwikkelingen
Met het Bouwbesluit loopt Nederland in de pas met ontwikkelingen ter zake in de Economische Commissie voor Europa (E.C.E.) van de Verenigde Naties. Immers, in het voorwoord van het in september 1985 verschenen tweede rapport over bouwvoorschriften in E.C.E. landen wordt gesignaleerd dat, om antwoord te kunnen geven op belangrijke ontwikkelingen in de technologie van het bouwen en op het gebied van industriële methoden van management, organisatie en productie, in de meeste E.C.E. landen afstand is genomen van de praktijk de verantwoordelijkheid voor de bouwvoorschriften over te laten aan plaatselijk bevoegde organen, om ruimte te maken voor nationale, geuniformeerde wetgeving. In bedoeld rapport is voorts tot uitdrukking gebracht dat verdere internationale harmonisatie van bouwvoorschriften het economische klimaat van het bouwen aanzienlijk kan verbeteren. Van deze harmonisatie worden positieve effecten op de leefomstandigheden in de aangesloten landen verwacht.
Ook in het kader van de Europese Gemeenschappen (EG) wordt gestreefd naar harmonisatie van de bouwregelgeving. Deze heeft ten doel de technische belemmeringen voor het vrije verkeer van in de bouwsector gebruikte producten weg te werken en de industriële rationalisering en ontwikkeling, alsmede de innovatie en het concurrentievermogen in deze sector te bevorderen. Zo heeft de Raad van de EG op 21 december 1988 de Richtlijn betreffende de onderlinge aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen der Lidstaten inzake voor de bouw bestemde producten (PbEG 1989, L 40), hierna te noemen de richtlijn bouwproducten, vastgesteld.
De richtlijn bouwproducten verplicht de lidstaten hun publiekrechtelijke regelgeving zodanig aan te passen, dat er geen belemmeringen zijn voor producten die in overeenstemming zijn met Europese Technische Specificaties. Deze technische specificaties zijn gerelateerd aan zes fundamentele eisen waaraan een bouwwerk ingevolge de richtlijn bouwproducten moet voldoen. Deze fundamentele eisen betreffen: mechanische sterkte en stabiliteit, brandveiligheid, hygiëne, gezondheid en milieu, gebruiksveiligheid, geluidhinder en energiebesparing en warmtebehoud. De technische specificaties worden vervolgens vastgelegd in Europese normbladen of Europese Technische Goedkeuringen. Met die Europese normbladen moeten de desbetreffende NEN normbladen in overeenstemming worden gebracht. Elders in deze nota is op het begrip normbladen ingegaan.
Europese Technische Goedkeuringen - dit zijn een soort kwaliteitsverklaringen als bedoeld in de Woningwet en het onderhavige besluit - worden afgegeven door daarvoor door de lidstaten ingevolge de richtlijn bouwproducten aangewezen instituten. Wanneer een voor de bouw bestemd product in overeenstemming is met de Europese Technische Specificaties of met door de Europese Commissie erkende nationale technische specificaties, mag dat product de CE-markering voeren. Een fabrikant of zijn in de Gemeenschap gemachtigde mag de CE-markering op zijn producten aanbrengen op basis van een zogenoemde verklaring van overeenstemming. Die verklaring kan een verklaring van de fabrikant zelf zijn (conformiteitsverklaring), maar kan ook een conformiteitscertificaat zijn van een certificatie instelling. Deze verklaringen en certificaten moeten zijn gebaseerd op kwaliteits- en certificatiesystemen. Producten die niet aan het vorenstaande voldoen, mogen ingevolge de richtlijn bouwproducten niet in de handel worden gebracht. Dit verbod is neergelegd in hoofdstuk I van het onderhavige besluit. Overtreding van dat verbod wordt aangemerkt als een economisch delict als bedoeld in de Wet op de Economische delicten (Stb. K 258). Artikel 1, onderdeel 3°, van die wet is dan ook met het oog daarop aangepast.
De systematiek van de richtlijn bouwproducten sluit goed aan bij het systeem van normering en certificering in ons land, waarbij bij of krachtens het onderhavige besluit aansluiting is gezocht. Derhalve behoefden, mede ter uitvoering van artikel 120 van de Woningwet, in het onderhavige besluit slechts enkele voorzieningen te worden getroffen met het oog op de implementatie van genoemde richtlijn.
