Artikel 2.8.
Het eerste lid geeft de functionele eis voor brandwerendheid met betrekking tot bezwijken van nieuwbouw. De beschreven doelen zijn echter niet compleet, zoals blijkt uit het proefschrift “Juridische en technische grondslagen van de bouwregelgeving – Woningwet en Bouwbesluit” van ir. N.P.M. Scholten, verdedigd op 7 mei 2001 aan de Technische Universiteit te Delft. Ook het gevaar voor passanten en voor brandweerpersoneel alsmede het maatschappelijk niet aanvaardbaar zijn dat grote of hoge bouwwerken kort na het uitbreken van een brand geheel bezwijken is tot dusverre de achtergrond van het gegeven voorschrift geweest.
De tabel van het tweede lid wijst per gebruiksfunctie voorschriften aan die van toepassing zijn op die gebruiksfunctie. Door aan die voorschriften te voldoen, wordt aan de functionele eis van het eerste lid voldaan. De hiervoor bedoelde voorschriften, die prestatie-eisen inhouden, zijn als volgt over de artikelen verdeeld:
1. | artikel 2.9 bevat eisen inzake de tijdsduur van de brandwerendheid met betrekking tot bezwijken van bouwconstructies (tijdsduur bezwijken), |
2. | artikel 2.10 geeft aan welke bepalingsmethoden (normbladen) kunnen worden toegepast bij de bepaling van de in het eerste lid genoemde tijdsduur. |
Voor enkele (sub)gebruiksfuncties wijst de tabel van het tweede lid geen enkel voorschrift aan. Omdat er geen derde lid is dat verklaart dat de functionele eis niet van toepassing is, moet wel aan de functionele eis van het eerste lid worden voldaan. Er zal in dit geval ten genoegen van burgemeester en wethouders moeten worden aangetoond dat aan de functionele eis van het eerste lid is voldaan. Gelet op de geschiedenis van de voorschriften van het Bouwbesluit ligt het echter niet voor de hand dat voor die (sub)gebruiksfuncties voorschriften worden gegeven.