Artikel 3.6.
Het eerste lid geeft de functionele eis voor de bescherming tegen geluid van installaties.
De tabel van het tweede lid wijst per gebruiksfunctie de voorschriften aan die van toepassing zijn op die gebruiksfunctie. Door aan die voorschriften te voldoen, wordt aan de functionele eis van het eerste lid voldaan. De hiervoor bedoelde voorschriften, die prestatie-eisen inhouden, zijn als volgt over de artikelen verdeeld:
| 1. | artikel 3.7 bevat eisen betreffende het geluidsniveau in een verblijfsgebied van een gebruiksfunctie dat wordt veroorzaakt door een installatie die zich bevindt in een aangrenzende gebruiksfunctie op een aangrenzend perceel (aangrenzend perceel); |
| 2. | artikel 3.8 bevat eisen betreffende het geluidsniveau in een verblijfsgebied van een gebruiksfunctie dat wordt veroorzaakt door een installatie die zich bevindt in een op hetzelfde perceel gelegen woonfunctie, logiesfunctie, of gemeenschappelijk verblijfsgebied (zelfde perceel); |
| 3. | artikelen 3.9 geeft aan tot welk niveau burgemeester en wethouders ontheffing kunnen verlenen (verbouw), en |
| 4. | artikel 3.10 geeft voor niet-permanente bouw aan welke voorschriften daarvoor gelden (tijdelijke bouw). |
Voor de ‘woonfunctie van een woonwagen’ en ‘bouwwerk, geen gebouw zijnde’ wijst de tabel van het tweede lid geen enkel voorschrift aan. Het derde lid bepaalt dat de functionele eis van het eerste lid op deze gebruiksfuncties niet van toepassing is.
Deze paragraaf bevat in aangepaste vorm de inhoud van artikel 5 van het voormalige Besluit geluidwering gebouwen.
In tegenstelling tot de in paragraaf 3.1 vervatte aspecten met betrekking tot de beperking van geluidhinder, zijn in deze paragraaf geen afzonderlijke voorschriften gegeven voor verblijfsruimten. De reden hiervoor is, dat de aard van een scheidingsconstructie tussen beschouwde gebruiksfuncties in de regel zodanig is dat het feitelijk gezien geen verschil maakt of sprake is van een verblijfsgebied of van een afzonderlijke verblijfsruimte.
